Jest 5 czerwca. Nie pada. Dziś Wojtek ma urodziny. Dzieci odciągają tatę pod pretekstem chęci umycia, a ja w tym czasie wypakowuję z plecaka „torcik” – zeberkę, przystrajam go świeczką i fontanną tortową, dmucham baloniki. -”Sto lat, sto lat…”- roznosi się po polanie. Nie muszę chyba pisać, ze Wojtek jest bardzo mile zaskoczony taką urodzinową niespodzianką.