TATRZAŃSKI PARK NARODOWY

Kiedy Lódwilk Skandynawski powstanie z wielowiekowego snu? To pytanie mogło pojawić się o wiele wcześniej. Musieliśmy jednak poczekać, aby znaleźć się jak najbliżej gwiazd. Będąc w najwyższych górach Polski, w najwyższym punkcie górskiej granicy terytorium lodowego władcy, trzeba spojrzeć w niebo. W gwiezdnych mapach, niczym nawigatorzy odnajdziemy odpowiedź.  Cały Układ Słoneczny trwa w Dzikiej Odysei. Słońce znajduje się na kosmicznym szlaku i wędruje wyznaczoną drogą po naszej galaktyce.  Za słońcem podążają planety – w tym Ziemia. Podczas tej kosmicznej odysei orbita Ziemi ulega naturalnym przesunięciom. Do tego dochodzi zmienna aktywność słońca. Kosmiczny rytm wpływa na wielowiekowy klimat i wybudzanie lodowych olbrzymów. Naukowcy z wielu krajów zgłębiają naturę wspólnej odysei Słońca i Ziemi. Starają się zrozumieć galaktyczny zegar, poznać aktywność słońca i określić kiedy zadzwoni lodowy budzik. W wolnej chwili wyruszcie w internetową odyseję, by znaleźć odpowiedzi naukowców, na pytanie: kiedy planetę Ziemię wezmą w posiadanie lodowe olbrzymy? Zdania są podzielone. Przypuszczalnie będzie to za kilkadziesiąt tysięcy lat. Lodowe olbrzymy? Czy to znaczy, że jest ich więcej? Tak. Lódwilk ma liczne rodzeństwo.  Większość trwa w wielowiekowym śnie. Gdy nadchodzi „lodowy czas”, w Ameryce Północnej wybudza się jego siostra Laurentyna a w Azji jego brat Tajmyr. Budzą się też niezliczone lodowce górskie – także te, mające swoje skalne gniazda w Tatrach.

Podczas ekspedycji kończącej Dziką Odyseję będziecie mogli podziwiać miejsca wyrzeźbione przez lodowe rodzeństwo Lódwilka: ostre granie, żłoby, doliny, kotły i skalne misy, w których dziś znajduje się woda. Warto skorzystać z chwilowej nieobecności lodowych domowników. Ciekawe jest to, że w dziejach ziemi lodowce w Tatrach częściej są, niż ich nie ma. Tatrzańska galeria granitowych rzeźb jest najpiękniejsza w całych Karpatach. Wszystko dlatego, że Tatry są wysokie i są najbardziej na północ wysuniętym fragmentem łańcucha Karpat. Ten odcinek należy do górskiej granicy terytorium lodowego władcy i lodowe jęzory jego rodzeństwa zrobiły tu swoje. Nie ma się co dziwić – lodowce były tu najdłuższe i najgrubsze w całych Karpatach. Czy pomimo krótkotrwałej nieobecności lodowców górskich w Tatrach są jakieś lodowe skarby? Tak Lodowe serce Tatr bije dziś we wnętrzach niektórych jaskiń, zwłaszcza w Jaskini Lodowej – nie dostępnej dla turystów. To w niej utrzymuje się lód przez cały rok. Ta jaskinia to geologiczna kapsuła czasu. Jest jeszcze jedna jaskinia, w której odkryto niezwykle dziki skarb – to Jaskinia Magurska. Odnaleziono w niej kości jaskiniowego lwa. To bardzo konkretny dowód, że gdzieś u podnóża Tatr istniało zaginione królestwo lodowcowej sawanny. Górska granica terytorium lodowego olbrzyma chroniona w Tatrzańskim Parku Narodowym pełna jest dzikiego życia. Występują tu rośliny i zwierzęta związane z epoka lodową: w śród nich kozice i świstaki. Dziką Odyseję, niezwykłą ekspedycję odkrywającą dwadzieścia trzy parki narodowe w Polsce, kończymy właśnie tu, w skalnym gnieździe lodowego rodzeństwa Lódwilka. Gdy tylko zaczną się pojawiać lodowce górskie w tym miejscu, warto spojrzeć na północ, skąd z pewnością nadejdzie On.

HORYZONT DALSZEJ PRZYGODY:

Czy ktoś myśli, że Dzika Odyseja jest jednorazowym „produktem turystycznym”? Nic bardziej mylnego - to nie produkt, lecz styl życia oraz generator niezwykłych wspomnień. Dlatego sami zaprojektujcie „drugie okrążenie”. Wyznaczcie do których parków pojedziecie, aby zobaczyć je w innej porze roku. Zobaczyć każdy park w szacie czterech pór roku - to dopiero wyzwanie. Po zrealizowaniu czterech okrążeń Dzikiej Odysei dokładnie poznacie terytorium lodowego olbrzyma chronione w Polskich Parkach Narodowych. Szlak Dzikiej Odysei jest pełen przyrodniczych niespodzianek. Niech Wasza Dzika Księga Życia wypełni się skarbami geologicznymi, botanicznymi i zoologicznymi, a Rodzinny Dziennik Ekspedycyjny miłymi wspomnieniami. Do zobaczenia na Szlaku pa pa! Niezapomniana przygoda trwa! Krystian Tyrański, Dzika Odyseja®